یک تحقیق نشان میدهد که آسیبهای زیستمحیطی در افغانستان به عنوانپیامد های جنگ، قوانین بینالمللی را نقض میکند.
تحقیقات اخیر نشان داده است که آسیبهای زیستمحیطی ناشی از جنگ درافغانستان، از قوانین بینالمللی تخلف میکند. این مطالعه که برای نشان دادن هزینههایزیستمحیطی جنگ انجام شده است، نشان میدهد که افغانستان در نظر گرفتنچالشهای زیستمحیطی به عنوان هزینه درگیری ناکام مانده است.
این تحقیق نشان میدهد که جنگ آسیبهای زیستمحیطی فاجعهباری را به دنبالداشته است، که منجر به آلودگی خاک، نابودی جنگلها، سرقت منابع و تغییرات اقلیمیشده است. این باعث شده است که افراد زیادی در داخل و به بیرون از کشور کوچ کنند وسلامتی انسانها را تهدید نماید .کنوانسیون چهارم ژنیو مجموعهای از قوانینبینالمللی توسط سازمان ملل متحد برای کاهش آسیبهای زیستمحیطی ناشی ازدرگیریهای مسلح تصویب شده است، که در کنترول صدمات زیستمحیطی جنگ موثرنبوده است.
سازمان ملل متحد بر ضرورت یکپارچگی عملیات زیستمحیطی با پیشگیری از درگیری،حفظ صلح و ساخت و ساز برجسته است و در صورت خالی شدن منابع طبیعی کهاکوسیستمها و معیشتها را حمایت میکنند، صلح دائمی وجود نخواهد داشت. تحقیقنشان میدهدکه
برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد کشف کرده است که در طول 60 سال گذشته حداقل40 درصد از تمام درگیری های داخلی با بهره برداری از منابع طبیعی مرتبط بوده است. این مطالعه بررسی می کند که چگونه درگیری ها و جنگ ها برای صلح منجر به حذفتوسعه پایدار، بحران آب و هوا و سایر بی عدالتی های اجتماعی و زیست محیطی میشود.
از زمان جنگ پس از 11 سپتامبر، نیمی از جنگل های افغانستان نابود شده و جنگل هایاین کشور 50 درصد کوچک شده است. علاوه بر این، افزایش آلودگی هوا، آلودگیزمینهای زراعتی و مناطق طبیعی، جنگلزدایی، بهرهبرداری از منابع طبیعی، فروپاشیسیستم حاکمیتی و سایر اثرات مخرب زیستمحیطی جنگ، امری رایج بوده است.