!فرخنده باد هشتم مارچ ، روزهمبستگي جهانی زن

درجوامع کنونی  و در عصر حاضر روز هشتم مارچ  بنام روز جهانی زن  نام گذاری شده است و همه ساله از این روز درشمار زیادی از کشور های جهان تجلیل به عمل می اید .درجوامع دموکراسی از این روز  به نحو چشمگیر و با هیا هوی بیشتر استقبال میگردد

اما سوال اینجا است که ایا زنان  فقط در همین روز مورد احترام قرار بگیرند و در سه صدو شصت وچهار روز دیگر سال  باید سرکوب گردند ؟اگر چنین نیست  پس چگونه  جهان  فقط  در روز هشتم مارچ  به فکر تجلیل از روز  زن میشوند و در بقیه روز های سال ، هرگونه مظالمی که براین قشر محروم  رواداشته میشود ، هیچ گوش شنوا و چشم بینائی وجود ندارد که علیه این همه مظالم  چیزی بگویند و یا اعتراضی بر زبان بیاورند .از جوامع دموکراسی شروع تا  جوامع که اصلا به هیچ  ایدیا لوژِی و مکاتب سیاسی علاقه ندارند ، حقوق زنها پامال شده و بیشتر به شکل سمبولیک  از این قشر عظیم جامعه انسانی  استفاده میشود .در جوامع غربی و کشور های که شعار دموکراسی را سرمیدهند ، بنام دموکراسی و ازادی  بد ترین  مظالم  بر زنان صورت میگیرد و از ازادی فقط  همان برهنه گشتن و استفاده ازاد جنسی صورت میگیرد  .در جوامع غیر دموکراسی بالخصوص جوامع که دارای ایدیالوژِی افراطی هستند  از زن به عنوان یک برده و یا یک زنده جانی بافاصله دور از انسانیت  برخورد میشود ، و دربرخی جوامع همچون جانوران به فروش میرسند .چندی قبل در تلویزیون بی بی سی  یک خانم ایرانی  از برخورداری ممتاز زنان  از حق و حقوق شان در جامعه فرانسه سخن میگفت . درحالیکه ما میدانیم که در جامعه  ازاد و دموکراسی فرانسه   که برای زنان هر نوع ازادی داده شده است  اما یک زن مسلمان حق ندارد با روسری به دانشگاه  برود و تحصیل نماید .این چگونه امتیاز دادن و ازادی دادن به زنان است که  یک زن میتواند به دلخواه خود برهنه  وارد دانشگاه شود ، اما یک زن دیگر نمیتواند با روسری  وارد دانشگاه شود . درصورتیکه حرکت و عمل هر دو ازادی است ، بنأ اگر این جوامع برای زنان حق و حقوق مساوی قائل اند  و یک زن  اجازه دارد که به دلخواه خود  برهنه وارد اجتماع و دانشگاه ها یا ادارات شود ، چرا یک زن دیگر در همان جامعه حقش سلب  میشود وبرایش اجازه داده نمیشود که به دلخواه خود لباس بپوشد ویا با روسری وارد جامعه ، دانشگاه و یا ادارات گردد.اگر به جوامعی  که شعار مساوات حقوق زنان و مردان را به عنوان یک اصل انسان سرمیدهند نگاه اندازیم  کاملأ درک مینمائیم  که زن ها در همان جوامع نیز محروم تر از مردها اند. و این شعار فقط به خاطر بدست اوردن منافع سیاسی  سر داده میشود والی  تفاوت قابل ملاحظهء دیده میشود.اما ما شاهد بد ترین شرایط برای زنان و نقض حقوق انها در سالی که گذشت در کشور ما افغانستان بودیم .درافغانستان  بعد از سال 2001 میلادی ، حکومت خودرا حامی  دموکراسی دانسته و شعارهای ازادی ، مساوات   و تساوی حقوق زن و مرد را سرداده  و خودرا به اجرای ان پابند میداند  . اما در سال گذشته ، صدها وقایع و خشونت های ننگین و خونین  علیه زنان درافغانستان صورت گرفت که در نتیجه ده ها زن  قربانی و ده های دیگر معیوب و معلول گردیده اند . زنان  در حریم حاکمیت دموکراسی  تحت فشار های مختلف  قرار دارند ،  از نماینده گان پارلمان زن  تا یک زن دهاتی  هیچ کدام  مصئونیت نداشته و به نحوی از سوی  مردان جنگ سالار واسلام تیز  تحت فشار قرار داشته و حقوق شان نقص میگردد. یک نماینده زن ، اگر تصمیمی را بخواهد بگیرد که  مغایرت با  مفکوره نماینده گان مرد  باشد ، میبینیم که  با انواع نکوهش و تهدید  و دادن فتواهای ضد اسلامی و پامالی عنعنات و فرهنگ ملی افغانستان ، مواجه میشود . اما مردان  آزادانه میتوانند  اراده ها و تصامیم شانرا هرچند که ضد انسانی و اسلامی باشد با اکثریت ارا تصویب نمايند.نیروهای افراطی  در سرتاسر کشور مخالف موجودیت زنان در امور اجتماعی بوده و حتی  دیده شده است که  با پاشیدن تیزاب  به سر وصورت  دختران مکتب  مانع  رفتن انها به مکاتب شدند .در شهر های مختلف صدها زن  مورد خشونت های خانواده گی قرار میگیرد که بیشتر انان قربانی خشونت ها شده و جان های شانرا ازدست میدهند ویا ناقص و معیوب میگردند.دختران خورد سال و نوجوانان نیز از خشونت مردان  دور نمانده و  از کودک دوساله تا نوجوانان و جوانان به نحوه های گوناگون و بیرحمانه مورد ازار و اذیت های جنسی  مردان  قرار میگیرند  درحالیکه هیچ گونه پرسش و پیگیری از همچون قضایا نه تاکنون صورت گرفته و نه دراینده انتظار آن میرود .  درکشورهاې غيردموکراتيک روز زن  بابرگزاري محافل پرمصرف بخاطر فریب دادن  زنان و منصرف ساختن آنهااز مبارزه برضد ستم هاي اجتماعي و خانوادگي و اتحاد بخاطربدست آوردن  حقوق شان  انجام مي پذيرد . زيرا بدون برداشتن گامهاي عملي جهت اشتراک فعال  و مساويانه زنان  در امورسياسي ، اجتماعي ، اقتصادي و فرهنگي ؛ حل مسئله حقوق زنان امکان ناپذير ميباشد. و بهمين جهت حل مسئله زن با حل دشواريهاي بنيادي جامعه ارتباط ناگسستني دارد و بقول معروف وضعيت زنان در يک جامعه نمايانگروضعيت دموکراسي در آن جامعه ميباشد . و تجليل از روز هشتم مارچ بعنوان روز همبستگي جهاني زنان بخاطربرابري حقوق شان در تمام عرصه هاي زندگي و اشتراک مساويانه وعادلانه شان دوشادوش مردان در تمام شئون زندگي مطرح ميباشد . 

 در فرجام ، هشتم مارچ ـ روزهمبستگي  بين المللي زنان را به تمام زنان ستمديده افغان تبريک و تهنيت ميگويم 

 !فرخنده باد روز همبستگي جهاني زنان  

ب . ع. قاسمي ـ مسوول فرهنگي انجمن افغانها