طرح مجدد بحث کودکان پناهجوی مبتلا به آپاتی

در یکی دو هفتۀ اخیر، انتشار یک کتاب مستند دربارۀ وضعیت کودکان پناهجوی مبتلا به آپاتی، بحث سیاست پناهندگی سوئد در این باره را باز در رسانه­های این کشور براه انداخته است

گزارش کودکان پناهجوی مبتلا به آپاتی

در یکی دو هفتۀ اخیر، انتشاراین کتاب

De apatiska, om makt, myter och manipulation

یا آپاتی­ها، قدرت، اسطوره و تخریب نام دارد و گلرت تاماس  نویسنده، فیلمساز و خبرنگار کاوشگر سوئدی که پیش از این با رمان و فیلم لاسرمن به معروفیت رسید آن را نوشته است. این کتاب که نتیجه بیش از ۵ سال کار بر موضوع است با تعریف کلاسیکی از بیماری آپاتی از دائره­المعارف ملی سوئد آغاز می­شود. بر اساس این تعریف، آپاتی بیماری بی­حسی و بی­تفاوتی و فقدان دلبستگی و علاقه است. این بیماری به هنگام افسردگی­های مالیخولیائی رخ می­نماید. این بیماری به صورت واکنشی بحران­زده و اسکیزوفرنیک، پس از ضربۀ مغزی نیز می­تواند حادث شود.
تاماس در کتاب خود با برخورد با کودکان مبتلا به آپاتی که در سال­های ۲۰۰۴ تا دو سال پس از آن از سوئد اخراج شده­اند، نشان داده است که این پدیده برخلاف برخی تبلیغات که بر این بودند که بسیاری از پدر و مادرها برای اخذ اقامت در سوئد کودکان خود را مسموم می­کنند یا آن­ها را وادار به تمارض می­کنند، پدیده­ای واقعی بوده و سیاست پناهندگی سوئد در مورد کودکان مبتلا، نادرست. تا آن جائی که مونا سالین، رهبر حزب سوسیال­دمکرات، حزبی که مسئولیت این سیاست نادرست را بر دوش می­کشد، به عذرخواهی کرد و گفت:
«من از بابت برخی از استدلال های جنبش متبوعم احساس شرم میکنم. این فصلی از سیاست پناهندگی و هم پیوستگی که بتوانم به آن افتخار کنم.»

taher.jambarsang@sr.se

منبع : سايت پژواک