”کریسمس در سایه”

شعر محسن نیکومنش به زبان سویدنی

ترجمه از سید خداداد فطرت

SPARA 30%!

Superdeal för dig!

Passa på att spara stort på vårt populäraste erbjudande. Skynda innan kampanjen tar slut!

Jag vill spara nu!

بیرون را نگاه میکنم
تیره به نظر می رسد
سرما و تاریکی زمستان
تاریکی اواخر ماه نوامبر
نگاه به داخل خویش می اندازم
دختر فلسطینی را می بینم که در خون خود غسل میکند
یک پدر اسرائیلی دست در دست پسرش در فضا منفجر میشود 
یک مادر آمریکایی در عزای پسرش نشسته

من میبینم که بمب هابه پایین سقوط میکنند
برسر غیر نظامیان عراقی فرود می آیند
”بمب های بی رحمانه جهان ”متمدن 
که بر مهد تمدن فرود می آیند

یک زن که فرزند خود را در آغوش گرفته بیصدا گریه میکند
اما همه در مقابل او با انفعال و بی تفاوتی برخورد میکنند
صدای او در خارج شنیده نمیشود
اما من او را می شنوم
من او را در سپیده دم کم نور می بینم

در اعماق بی قرار، متحرک و پر سر و صدای حافظه
من هزاران نفر از سودان را در حال مرگ از گرسنگی می بینم
من پسران افغان را می بینم که با مین ها بازی میکنند
اما در میان سربازان امریکائی با دستار طالبان محاصره شده اند

در سپیده دم تاریک و دلگیر، اشخاص قابل مشاهده اند، مردم؟ موجودات در حال حرکت ،
همه در فعالیتهای نیمه مخفی خود مشغول اند
مردم مشغول حفرکردن یک قبر اند
!گوری برای انسانیت

سوت قطار
یک فرد معتاد بی خانمان در کنار ایستگاه مرکزی از سردی به خود می لرزد
مردم با عجله رد میشوند
مردم برای خرید کریسمس میروند

من به افق دورتر نگاه میکنم
من می توانم مجسمه متحرک آزادی را ببینم
مجسمه مصلوب شده عیسا مسیح با ستاره صبح در چهره
محکوم از شاگردان
محکوم به دیدن خلبانانی که صلیب را انتقال میدهند و بر سر شهرها بمب رها میکنند
به دور از قاره

در یکی دیگر از لبه های افق، من محمد را میبینم، پیام آور عدالت
در بستر خود در حال مرگ
نگران از عملکرد پیروان خود
و می بیند که یکی از پیروانش بمبی برخود بسته و خود را منفجر میسازد
هم خود و هم مردم را پارچه پارچه میکند
دیدن یک ”پیرو وفادار” ولی توهین به بشریت

******

از پنجره اطاق کار خود بیرون را نگاه میکنم
درخت قرمزی را در باغ می بینم که به روشنی می درخشد
فضای تاریک ذهنم را روشن میسازد
تشکر از برف سپید
این شگفت انگیز و عالیست
بسیار زیبا، روشنائی بخش و امیدوار کننده است
بیرون روشن و قشنگ است
!عید پاک به زودی می آید

29 november 2004
Mohsen Nekomanesh

ترجمه: از سید خداداد فطرت

متن اصلی شعر به زبان سویدنی

”Jul i skuggan”

Jag tittar utåt

Det ser mörkt ut

                 Vintern, kylan och mörkret

                 Slutet på november, dunkelt

Jag tittar inåt

                 En palestinsk flicka badar i sitt blod

                 En israelisk far sprängs i luften, hand i hand med sin son

                 En amerikansk mor sörjer sin stupade son

Jag ser bomberna falla ned

                 Falla ner på desperata civila irakier

                 De brutala hänsynslösa ”civilisationernas” bomber

                 Faller på civilisationens vagga

En kvinna med sitt barn i famnen skriker ljudlöst

                 Hon hörs inte i omvärldens passivitet och likgiltighet

                 Men jag hör henne

                 Jag ser henne, i den dunkla gryningen

Djupt inne i det rastlösa, rörliga, bullersamma minnesfältet

                 Ser jag tusentals sudaneser, döende av hunger

                 Jag ser afghanska småpojkar lekande bland minor

                 omringade av amerikanska soldater med talibanska turbaner

I den dystra gryningen syns gestalter, människor?? rörliga varelser,

                 Upptagna av sin halvhemliga verksamhet

                 Människor upptagna av att gräva en grav

                 En grav för mänskligheten!

Ett tåg tjuter

                 En bostadslös narkoman fryser ihjäl vid Centralstationen

                 Folk passerar förbi brådskande

                 Folk julhandlar

Jag tittar utåt längst bort i horisonten

                 Jag ser Frihetsgudinnan röra sig

                 Morgonstjärnan belyser Jesu ansikte, korsfäst på statyn

                 Dömd av sina ”lärjungar”

                 Dömd att se piloter som bär kors och släpper bomber över städer

långt ifrån kontinenten

I en annan kant av horisonten ser jag Muhammed, rättvisans budbärare

                 Döende i sin säng

                 Dömd av sina ”trogna anhängare”

att se en självmordsbombare spränga sig och andra

människor i småbitar

                 Att se en ”trogen anhängare” förolämpa mänskligheten

******

Jag tittar utåt från fönstret i mitt arbetsrum

                 Det röda trädet i trädgården lyser starkt

                 Det lyser mitt i mörkret

                 Täckt av vit snö

                 Det är fantastiskt

                 Det är vackert, lysande, hoppfullt

                 Det är ljust och vackert ute

                 Det är snart jul!

                                                                                              29 november 2004

                                                                                              Mohsen Nekomanesh