چرا اداره خدمات اجتماعی کودکان را از خانواده‌ها جدا می‌کند؟

اداره خدمات اجتماعی سالانه صدها کودک را به دلیل شرایط نامساعد رشد فکری و یا بدنی از خانواده‌هایشان جدا کرده و نزد خانواده دیگری می‌گذارد. برخی از والدین به این باورند که اداره خدمات اجتماعی مشکلات خارجی‌تباران را بزرگ جلوه می‌دهد و به آسانی کودکان و نوجوانان را از پدر و مادر جدا می‌کند. اداره خدمات اجتماعی اما معتقد است که بنای تصامیم آن‌ها تبار خانواده‌ها نیست و آنها بر مبنای بهبود شرایط کودکان تصمیم می‌گیرند.

مریم قدمی، از ساکنین ولایت سورملند یکی از صدها مادری است که نگرانی خود را نسبت به وضعیت ایجادشده از طرف اداره خدمات اجتماعی به بخش فارسی|دری رادیوی سویدن اظهار می‌دارد:

– اقدامات اداره خدمات اجتماعی برای پیگیری وضعیت کودکان خوب است ولی در برخی از موارد تمرکز بر مهاجرین زیاد است.

در سال ۲۰۱۹ حدود ۳۱۱۰۰ کودک و نوجوان تحت حمایت شبانه روزی اداره خدمات اجتماعی قرار گرفتند. حدود ۶۶ درصد از این کودکان و نوجوانان به خانواده هایی که شرایط سرپرستی از آنها را داشتند واگذار شدند که از این میان ۶۰ درصد پسر و ۴۰ درصد دختر بودند.

به گفته‌‌ی رییس اداره خدمات اجتماعی، اوسا فورن تولین گفتن اینکه چند درصد از کودکان و نوجوانانی که تحت حمایت اداره خدمات اجتماعی قرار می‌گیرند مورد خشونت های ناموسی قرار گرفته‌اند سخت است چون آمار دقیق و کلی وجود ندارد. اما در بعضی کمون ها مثل اوپسالا در سال ۲۰۱۹ تحقیقی روی ۱۰۶۳ نوجوان در این باره انجام شد و نتیجه‌ی گزارش شده این بود که یکی از هر پنج دختر و یکی از هر ده پسر دغدغه‌ی نگاه داشتن بکارت خود تا زمان ازدواج را داشتند که ۶۶ درصد از این نوجوانان از خانواده‌های مهاجر می‌آیند. او همچنین در رابطه با اینکه آیا مهاجر و یا سویدنی بودن کودک و نوجوان در روند تحقیقات آنها تاثیر دارد یا نه به رادیوی سویدن چنین می‌گوید:

-برای ما فرقی ندارد که طفل از خانواده‌ی مهاجر باشد یا نه ،  مبنای تصمیمات و تحقیقات ما بر پایه‌ی قوانین حاکم بر اداره خدمات اجتماعی و مشکلات فردی است.

او همچنین در خصوص خشونت های ناموسی در خانواده‌های مهاجر اظهار می دارد که افراد تازه وارد باید بدانند که ما  در سویدن تحت قوانین حاکم بر کشور زندگی می کنیم و خشونت های ناموسی در این جامعه جایی ندارد.

یکی دیگر از مادران که نخواست نامش را ببریم و ما او را سارا خطاب می‌کنیم معتقد است که اداره خدمات اجتماعی کنترول بیشتری روی کودکان و نوجوانان مهاجر دارد که این خودش می‌تواند مشکل ساز باشد.

اما اعظم قرایی، مسئول بخش جوانان شبکه‌ زنان، بر خلاف تصورات این مادر به ما می‌گوید که اداره خدمات اجتماعی بر اساس قوانین تصمیم می‌گیرد و قبل از هرچیزی به مشکل موجود در خانواده نگاه می‌کند. ما در مورد اینکه چه راه حلی برای جلوگیری از خشونت های ناموسی در خانواده‌های مهاجر وجود دارد از رییس اداره خدمات اجتماعی پرسیدیم، او چنین می‌گوید: به نظر من اکثر خانواده‌هایی که به اینجا می‌آیند آدم‌های خوب و شریفی هستند اما برای کاهش خشونت کورس های   کمک به والدین وجود دارد که حتی والدین سویدنی هم در آنها شرکت می‌کنند، در این کورس ها والدین آموزش می‌بینند که چگونه کودکان ( اطفال ) خود را تربیت و با آنها رفتار کنند.

سارا در رابطه با روحیه‌ی خانواده‌هایی که از فرزندان خود جدا می‌شوند اظهار تاسف کرده و می‌گوید آن‌ها در شرایط سختی به سرمی‌برند و تحمل این درد برای یک مادر بسیار دشوار است.

اعظم قرایی، مسئول بخش جوانان شبکه‌ زنان نیز در این خصوص به ما چنین می‌گوید: تنها خانواده‌ها نیستند که در شرایط بد روحی به سرمی‌برند، بلکه کودک و نوجوان چندین برابر بیشتر آسیب می بیند و خود را مقصر می‌داند، این نوجوانان با عذاب وجدان اینکه حالا چه بر سر خانواده‌هامان می‌آید زندگی می‌کنند. خانواده‌ها اگر می‌خواهند اطفال شان پیش شان بمانند باید کنترول، فشار و خشونت های ناموسی را کم کنند.

اداره خدمات اجتماعی مرجعی است که برای حمایت از کودکان و نوجوانان تحقیق می‌کند و در صورت نیاز اقداماتی نیز در این رابطه انجام می‌دهد. از وظایف اصلی این اداره اطمینان حاصل کردن از سلامت روان و امنیت محل رشد کودکان و نوجوانان است. این اداره همچنین موظف است در صورت وقوع مشکل برای یک خانواده یا کودک ( طفل) و نوجوان با پولیس و مکتب  همکاری کند.

این توضیحی است که در صفحه‌ی نخست اداره خدمات اجتماعی نوشته شده است. این اداره طی روندی تحقیقی بر طبق قانون حمایت از کودکان اجازه دخالت در امور خانواده هایی که مشکلاتی از قبیل اعتیاد، فقر، بیکاری، عدم صلاحیت سرپرستی از کودک و یا خشونت های ناموسی را دارند، دارا می‌باشد و حتی حق گرفتن کودک یا نوجوان از خانواده‌های ایشان را نیز دارند.

منبع :

https://sverigesradio.se/artikel/7570528



Lämna ett svar