- 18 oktober, 2020
- Posted by: Nasim Sahar
- Category: امورپناهندگي, قوانين ومقررات جديد
انا لیندبلاد (Anna Lindblad ) حقوقدان ارشد مرکز حقوق پناهندگی دیدگاه خود را در این زمینه بیان مینماید:
بتاریخ 23سپتامبر، ایلوا یوهانسون (Ylva Johansson) پیشنهادی برای پیمان جدید مهاجرت ارائه داد.انالیندبلاد(Anna Lindblad ) حقوقدان ارشد مرکز حقوق پناهندگی نقش اتحادیه اروپا در قانون مهاجرت سویدن را توضیح می دهد ، تأثیرگذارترین پیشنهادات را بررسی می کند و نظر مقدماتی در مورد پیشنهادات را ارائه می نماید. انالیندبلاد آنچه را که برای جایگزینی مقررات دوبلین پیشنهاد شده ، روند غربالگری ها(اسکرین کاری ها) (screeningprocesser ) و عملیات مرزی (gränsförföranden) را دنبال می کند. وی در اظهار نظر خود ، نگرانی هایی را نیز در مورد چگونگی اجرای این پیشنهاد در عمل بیان می کند و اینکه طرز زبان استفاده شده چی عواقبی می تواند داشته باشد
انا لیندبلاد (Anna Lindblad ) حقوقدان ارشد مرکز حقوق پناهندگی :
مورخ 13 اکتوبر 2020
بتاریخ 23 سپتامبر ، ایلوا یوهانسون ( Ylva Johansson) کمیشنر اتحادیه اروپا پیشنهادی برای پیمان جدید مهاجرت ارائه داد. ما بهمراه 71 سازمان دیگر بیانیه مشترکی در مورد این پیمان طرح و امضا کرده و یک قسمت از پادکست ( podcast) بنام «مردم و مهاجرت درباره پیشنهادها » را منتشر کرده ایم. در این متن ، من پیش زمینه ای از نقش اتحادیه اروپا در رابطه با قانون مهاجرت سویدن ارائه می دهم ، برخی از تأثیرگذارترین پیشنهادات را مرور می کنم و در مورد تأثیر آن بر مصئونیت حقوقی (rättssäkerheten ) اظهار نظر می کنم.
پیشینه ( بکروند) – نقش اتحادیه اروپا در رابطه با قانون مهاجرت سویدن چیست؟
ایجاد یک سیستم پناهندگی مشترک اروپا ( به اختصار CEAS) شامل جزء وظیفه اتحادیه اروپا میباشد . مرکز حقوقی پناهندگی در چندین گزارش قبلی در مورد سیستم پناهندگی مشترک اروپا (که معمولا بطور مختصر CEAS نوشته میشود ) ابراز نظر نموده و آنرا مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است که شما می توانید درباره آن در اینجا در زیر بخوانید. قسمتهای مهم CEAS عبارتند از:
اساس دایرکتیف ( دستور العمل ) حفاظت ( Skyddsgrundsdirektivet) – براساس کنوانسیون پناهندگان سازمان ملل متحد بنا یافته است و در آن درمورد اینکه چه کسی حق داشتن وضعیت پناهندگی و وضعیت حفاظت الترناتیف ( جایگزین ) را دارد و این حمایت شامل چه مواردی میگردد ، بیان میگردد.
دایرکتیف طرزالعمل پناهندگی( Asylprocedurdirektivet) – در مورداینکه کشورها چگونه پروسه های پناهندگی خود برای افرادی که می خواهند در اتحادیه اروپا محافظت شوند( پناهندگی دریافت کنند ) وضع کنند ، مانند پروسه درخواست پناهندگی بطور سریع ، ارزیابی تعیین سن توسط معاینات طبی و قوانین ویژه برای گروه های آسیب پذیر .
مقرره دوبلین (Dublinförordningen ) – شامل مقرراتی در مورد اینکه کدام کشور در اروپا مسئول بررسی درخواست پناهندگی است.
مقرره ایروداک ( Eurodacförordningen )– پایگاه (databasen ) اثر انگشت پناهجویان در اتحادیه اروپا.
دستورالعمل پذیرش ( Mottagandedirektivet ) – در مورد شرایطی است که کشور ها باید برای پذیرش پناهجویان داشته باشند ، مانند نحوه زندگی پناهجویان در طی مراحل پناهندگی.
دستورالعمل بازگشت (Återvändandedirektivet ) – قوانینی در مورد نحوه اخراج پناهجویانی که حق ماندن در اتحادیه اروپا را ندارند ، توسط اتحادیه اروپا انجام می شود.
دستورالعمل( دایرکتیف) الحاق خانواده ( Familjeåterföreningsdirektivet) – قوانین مشترک اتحادیه اروپا برای کسانی که حق پیوستن به عضو خانواده (های) خود را دارند که در اتحادیه اروپا پناهندگی دریافت کرده اند.
علاوه بر این ، بسیاری از قوانین دیگر نیز وجود دارد درباره ویزه برای اتحادیه اروپا ، آنچه برای سرحدات خارجی اتحادیه اروپا و بیروی سرحدی و ساحلی اروپا( Frontex ) ، کارگران فصلی (در سویدن اغلب زمان چیدن توت ها) و محققان (پژوهشگران) اعمال می شود.
حالا چی اتفاقی رخداده است؟
در 23 سپتامبر ، کمیسیون اتحادیه اروپا پیشنهاد جدید خود را در مورد پناهندگی و مهاجرت به اصطلاح پیمان (pakten ) ارائه داد. این پیمان شامل استراتیژی جدید کمیسیون اروپا برای مهاجرت است. این پیمان یک تلاش جدید بخاطر قانون مشترک اتحادیه اروپا در زمینه پناهندگی و مهاجرت پس از عدم توافق نهادها و کشورهای اتحادیه اروپا در سالهای اخیر میباشد . کمیسیون میخواهد از طریق این پیمان ، مذاکرات قبلی در مورد قوانین جدید از سر گرفته شود ، اما بزرگترین تغییرات پیشنهادی قانون جدید در مورد مرزهای خارجی اتحادیه اروپا و تقسیم مجدد ( سهم بندی ) پناهجویان در میان کشور های اتحادیه اروپا میباشد.
در زیر برخی از بخش های پیشنهادی این پیمان مطرح میگردد:
هرکسی که بدون اجازه اقامت یا ویزه وارد اتحادیه اروپا می شود باید در سرحدات خارجی اتحادیه اروپا «اسکرین » ” (screenas ) شود [ راجستر ، تحقیقات ، بررسی و کنترول بیشتر درمورد پناهجو صورت گیرد]. قوانین یکسان در همه سرحدات ( مرزها) اعمال می شود. در جریان این اسکرین چندین بررسی مانند بررسی هویت ، صحت و امنیت انجام می شود. یک هدف واضح از «اسکرین» جلوگیری از مهاجران نامنظم (irreguljära migranter ) است.
[ نوت: نهاد (ICHR) مهاجر نامنظم را شخصی معرفی می کند که هیچگونه استاتوس قانونی در یک کشور ترانزیتی یا میزبان ندارد. اینها افرادی هستند که بدون اجازه به کشوری وارد شده اند یا به طور قانونی وارد کشور شده و سپس اجازه اقامت خود را از دست داده اند .افرادی که هنوز درخواست پناهندگی نکرده اند نیز در گروه مهاجران نامنظم قرار می گیرند. پارلمان اروپا در سال 2009 از کشور های عضو خواست نمود تا بعوض اصطلاح مهاجرین غیر قانونی(“illegala invandrare” ) اصطلاح مهاجرین نامنظم (irreguljär migrant ) استفاده کنند. مترجم .]
در طی پروسه اسکرین (screeningprocessen ) ، این افراد اجازه ورود به اتحادیه اروپا را نخواهند داشت . این اسکرین (Screeningen ) پنج روز را در بر میگیرد که برای پنج روز دیگر قابل تمدید میباشد . وقتی پروسه اسکن کاری تمام گردد سپس میتوان فهمید که فرد باید اخراج شود یا به روند پناهندگی ادامه دهد. همچنین این مطلب مورد توجه قرار خواهد گرفت که آیا فرد چانس پناهندگی کم و یا زیاد دارد. اگر چانس کم باشد (کمتر از 20٪ در همان کشوریکه قبلاً پناهندگی صادر شده باشد) ، فرد به اصطلاح به عملیات مرزی (gränsförfarande ) اعزام می شود. پس از آن ممکن است حداکثر دوازده هفته طول بکشد که این تمام موارد از جمله شکایت ویا درخواست تجدیدنظر ، تصمیم گیری در مورد اعطای پناهندگی یا تصمیم گیری در مورد اخراج متقاضی شامل این دوازده هفته میگردد.
پس از آن ، فرد باید ظرف دوازده هفته دیگر به کشور خود بازگردد. اگر چانس پناهندگی بیشتر باشد یا مسئله خانواده های دارای فرزند یا افراد متعلق به گروه های آسیب پذیر در میان باشد ، یک پروسه ”عادی” پناهندگی دنبال میگردد. همچنان عملیات مرزی (Gränsförfarandet ) در مورد افرادی که اسناد هویتی جعلی دارند و افرادی که تهدید امنیتی محسوب میگردند، تطبیق می شود.
آیین نامه( مقرره) دوبلین (Dublinförordningen ) تعویض می شود
آیین نامه( مقرره ) دوبلین (Dublinförordningen ) اغلب به دلیل اینکه در عمل کار نمی کند مورد انتقاد قرار گرفته است. اکنون یک پیشنهاد جدید وجود دارد که آیین نامه دوبلین تعویض گردد. یکی از اهداف این تغییرات این است که متقاضی پناهندگی نتواند بر اساس اقدامات شخصی خود اینکه کدام کشور درخواست پناهندگی او را بررسی کند،تاثیر بگذارد . فرصت های بیشتری برای افرادی که در یک کشور خاص دارای عضو خانواده میباشند ، بوجود می آیدتا درخواست پناهندگی شان در آنجا مورد بررسی و قضاوت قرار گیرد. سایر پیوند ها مانند تحصیل یا کار قبلی در یک کشور عضو اتحادیه اروپا نیز باید کشور پناهندگی را تعیین کند. خبر مهم در این پیشنهاد ، مسئله تقسیم پناهجویان است. وقتی تعداد پناهجویان زیاد گردد ، پناهجویان باید بتوانند دوباره جابجا شوند.اگر کمیسیون ( اتحادیه اروپا ) تشخیص دهد که کشوری در چنین وضعیتی ( تعداد پناهجو در آن کشور زیاد شده ) قرار دارد ، سایر کشورهای عضو باید به عنوان مثال با پذیرش پناهجویان ( در کشور شان ) و یا گرفتن مسئولیت برگشت ( دیپورتی ) افرادی که هیچ دلیل پناهندگی به ارتباط کشورهای خود ندارند ، کمک کنند. افرادی که امکان بازگشت ندارند باید توسط کشور کمک کننده پذیرفته شوند. برعلاوه کشورهای کمک کننده می توانند در ایجاد مرکز پذیرش (mottagandecenter ) و در مجادله با وضعیت پناهندگان قایق (båtflyktingsituationer ) مشارکت کنند.
خبر مهم دیگر مربوط به یوروداک (Eurodac ) است. امروز نشان انگشت پناهجویان بالای 14 سال ثبت میگردد. این محدودیت سنی باید به شش سال کاهش یابد و عکس ها و سایر اطلاعات شخصی نیز باید ذخیره شوند.
واضح است که ورود و هجوم زیاد پناهجویان در سال 2015 به اروپا بالای این پیمان ( pakten) تأثیر فراوان گذاشته است. بسیاری از کشورها ، مانند سویدن ، وانمود کردند که مسئولیت بزرگ غیر معقول را برعهده گرفته بودند . اکنون باید یک اصل توزیع ریاضی ارائه شود که براساس عواملی ( فاکتور های) مانند نفوس کشور و تولید ناخالص داخلی ، تعیین شود که هر کشور عضو ( اتحادیه اروپا ) به چی تعداد نفر را باید بپذیرد. در شرایط بحرانی مانند سال 2015 ، تقاضا از کشورهای عضو برای کمک به یکدیگر افزایش می یابد (آنچه که به عنوان همبستگی در این پیمان ذکر شده است).
تأملات اولیه مرکز حقوق پناهندگی
اولین سوال این است که آیا این هر دو ، نهادهای اتحادیه اروپا و پیشنهادات جدید در عمل کارایی خواهند داشت . مفکوره اصلی این پیشنهادات مبتنی بر این است که افراد بیشتری به کشورهای خود بازگردانده شوند. اتحادیه اروپا می تواند از شیوه های فشار مانند توافق نامه های تجاری ، بندهای سرمایه گذاری( investeringsklausuler) و شرایط ویزه به عنوان وسیله و برعلاوه از طریق کاهش کمک ها استفاده نماید تا دولت ها را به پذیرش اتباع خود وادار نماید .این باید در عمل کار کند تا دیپورتی ها بیشتر گردد که این خود منجر به تعداد کمتر پناهجو می شود واین منجر به تسریع کارایی عملیات مرزی میگردد که می تواند منجر به کار آیی تقسیم مجدد ( سهم بندی )شود. قبلا اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن کشورهای مبدا( متبوع) را تحت فشار قرار داده و در تلاش برای مذاکره بر سر قرارداد پذیرش مجدد (återtagandeavtal ) میباشند، آیا این اقدامات در عمل موفقیت بهتری درقبال خواهد داشت؟
مصئونیت حقوقی ( قانونی) در عملیات مرزی(Rättssäkerheten vid gränsförfarandet )
بسیاری از مسائل مربوط به مصئونیت حقوقی است که به پروسه اسکرین کاری (screeningprocessen) و عملیات مرزی ( gränsförfarandet) مرتبط است. برای اطمینان از حمایت از حقوق بشر، باید نظارت مستقیمی براسکرین کاری ( screeningen) وجود داشته باشد ، ازجمله کشورهای عضو ، افراد را بدون اینکه به آنها فرصتی برای پناهندگی بدهند برگشتانده نشوند و به اصطلاح باز پس زده و یا رد شده (pushbacks ) نگردند.با این حال می دانیم که متقاضیان پناهندگی غالباً از حقوق خود به عنوان پناهجو آگاهی محدودی دارند و اطلاع رسانی به پناهجویانی که اخیراً به مصئونیت این حقوق دست یافته اند ، دشوار میباشد . آیا این نظارت و مراقبت در عمل کار مینماید و چگونه می توان از تصمیم درست مسئولان در کار اسکرین کاری ( screeningen) اطمینان حاصل کرد؟ مسئله مهم دیگر این است که چگونه افراد باید در طول مدت کوتاهی که عملیات مرزی در بر میگیرد ، از تصمیمات مقامات شکایت نمایند؟
نگرانی از طرز استعمال زبان
مرکز حقوق پناهندگی (Asylrättscentrum ) به شدت مخالف استفاده از طرز زبان اتحادیه اروپا در مورد افرادی است که درخواست پناهندگی کردند و میبائیست ”اجازه ورودبه اتحادیه اروپا” را دریافت نمایند . از آنجا که درخواست پناهندگی فقط در خاک اتحادیه اروپا انجام می یابد ، قابل ملاحظه است که اتحادیه اروپا در تلاش است آن را به گونه ای ارائه دهد که گویی این افراد ( پناهجویان ) در اتحادیه اروپا واقعاً به اتحادیه اروپا وارد نشده اند.چنین توصیفی فاقد حمایت در حقوق بین الملل است و تخیل حقوقی را ایجاد می کند جایی که پناهجویان را در تنگنا قرار میدهد . این شیوه رفتار بر اساس همان ساختاری است که باعث شده مردم در جزایر یونان در شرایط نامطلوب برزخ (limbo ) ناشی از توافق نامه ترکیه در بلاتکلیفی به سر ببرند و باعث ایجاد وضعیت بحرانی در موریا ( Moria) شود که رنج زیادی برای گروه آسیب پذیر در حال حاضر ایجاد کرده است. چنین استفاده از طرز زبان همچنین خطراتی را برای ایجاد امکان خارجی سازی (externalisering ) پروسه پناهندگی می کند که به معنای وخامت جدی برای افراد فراری میباشد.
ترجمه از نسیم سحر
منبع :
Lämna ett svar
Du måste vara inloggad för att publicera en kommentar.