پيام انجمن افغانها در سويدن بمناسبت روز جهاني زن

انجمن افغانها خجسته روز هشتم مارچ روزجهانی زن را به تمام زنان و به خصوص زنان افغان تبریک و تهنیت می گوید.                                                                       

زن در تاریخ جهان سرنوشتی پِر از فراز و نشیب داشته و وجودش گاهی نمودی از عاطفه و احساس ، محبت و عشق بوده  که به زندگی انسانی گرمی و بقا و به خود انسان  فضیلت و معنی داده است. همچنان سرنوشت زن  مشحون از  مظلومیت و محکومیت ، بیداد و بی انصافی نسبت به زنان بوده است.  افزایش این  بی عدالتی  نسبت به زنان  در جامعه غرب که زنان می توانستند صدای شان را بلند کنند منجر به اعتراضات و تظاهرات مسالمت آمیز شد . معروف ترین این همآیش ها همانا جنبش هشتم مارچ 1857 نیویارک بود که مانند همیش مسالمت آمیز بود ولی  باز هم آزمندان این اعتراض  آرام زنان را با بی رحمی و قساوت  جواب دادند ؛ تعداد زیادی زنان معصومانه ولی قهرمانانه  جان های شان را فدای آرمان های انسانی شان کردند .                          

 در قرن بیستم  که علم و فرهنگ  سیر و سرعت بی مانند گرفت و تعداد متفکرین و روشنفکران سریعًا افزایش یافت ، به همان اندازه که علم و تعقل  پیشآهنگ جامعهء بشری گردید  وضع زنان  و حقانیت مبارزات افتخار آفرین زنان  در محراق توجه متفکرین و دانشمندان قرار گرفت . هر کشور و هر سازمان مترقی به شکلی از اشکال از معصومیت و حقانیت زنان تجلیل به عمل می آوردند تا اینکه جامعهء جهانی و سازمان ملل سال 1977 را به نام سال زن و روز هشتم مارچ را به نام روز زن ارج گذاشتند.                                                           

امروز متآسفانه از روز زن به صورت تشریفاتی تجلیل به عمل آمده ؛ اشخاص و ادارات در ایراد بیانیه های قشنگ از هم مبادرت جسته ولی در عمل هیچ اعتقادی به گفته هایشان ندارند و حرف های شان را فردای روز زن فراموش می کنند. از همین جاست که کدام بهبودیی محسوس در وضع زنان در کشور ما رخ نداده و زنان کشور ما در شرایطی خیلی بد تر از دهه های 60و 70 و 80 بسر می برند. برای زنان این کمال افتخار است که شیوه مبارزه آنان یعنی اعتراض مسالمت آمیز  انسانی ترین و مؤثر ترین شیوه مبارزه بوده و می بینیم که گاندی بزرگ و داکتر مارتین لوترکینگ هم از پیروان این راه بوده اند.                                                         

  انجمن افغانها راه سعادت و ترقی کشور را محض در تساوی حقوق  مردم کشور و رفع موانع از حضور فعال زنان در تمام ساحات سیاسی، افتصادی، فرهنگی و اجتماعی زنان در کشور می داند. تجربه جهان غرب و ملل متمدن این حقیقت را نشان میدهد.ما نسبت به وضع زنان در جهان، به خصوص در کشور های جهان سوم معترض هستیم و عمل کرد های حلقه های اداری و حتی روشنفکری درین راستا را نا کافی دانسته ، خواستار یک ستراتیژی کارا و مؤثر هستیم و می دانیم تا رسیدن به حقوق حقهء  زن که ضامن تآمین یک جامعهء متمدن و پر افتخاراست ، راهی دراز باقیست  وزنان و مردان رسالتمند و وجدان های بیدار را  به یاری می خواهد.

عزیزم خواهرم ای همدم راز

 تو ای درد و غمم را قصه پرداز

 تو مارا موءنس و غمخموار جانی

 تو تنها سوز جانم را بدانی

 تو نیرو و صدا و هست و بودی

 تو با من رشته های یک وجودی

 اگر جسماً جدا از خوان مایی

 یقین دارم چو جان از آن مایی

 من اینجا در میان سخره و سنگ

 پر و بال و دلم بشکسته از جنگ 

به جای آب و نان آتش به جان است 

چو باران از دو چشمم خون روان است

 فغانم در گلو پیچیده از درد

 زبیداد زمان در کلبهء سرد

 درم بستند به کلکین قیر کردند

 نفس را در تنم دلگیر کردند

 فرار از نور دادندم به چاهی

 که بی خورشید ماندم در سیاهی

 درون گور نمناکم نهادند

 چو جسم زنده در خاکم نهادند

 نه مردی دستگیر و یاور من

 نه عشقی در دل خوش باور من

 به بیماری نمی یابم حبیبی

 نمی یابم رهی سوی طبیبی 

گناهم غیر زن بودن چه باشد؟

 سزایم در لجن بودن چه باشد؟ 

کنون گر تو نگردی دستگیرم

 اسیرم من ، اسیرم من ، اسیرم

!فرخنده باد هشتم مارچ ـ   روز همبستگي جهاني زنان

فريده زيرک رئيس انجمن افغانها در سويدن